Eibarko euskara hiztegia

1. maillatze [mailatu] (maillatutze) . du ad. (TE). Abollar(se), magullar(se).   Zerbaitti, kolpeka, sakonunia edo antzerakua egin. Golpiaz hondatzia, sagarra arbolatik jausittakuan esate baterako (ETNO). Ontziterixa guztia maillatuta dauka, hainbeste urteko erabilixagaz. / Todos sus peroles los tiene abollados de tantos años de uso. / Jausi eta danian maillatu naiz . / Caí y me he abollado por todo. / Gauza hori maillatutzia da alperrik galtzia. / El abollar esa cosa es echarla a perder. / Lapikua maillatzia gura eban barrixa erosi zeixen. / Quería abollar el puchero para que compraran uno nuevo. Ik. maspildu.

2. [mailatu] . iz. (TE). Abolladura, magulladura, contusión. Zidarrezko pitxar honek maillatua dauka ertz baten. / Este jarro de plata tiene una abolladura en cierta parte. / Hori pieziori ikusi dotenian bildurtu nok, ze, maillaturen bat eukala begittandu jatak eta; baiña begittanziño bat besterik ez dok izan. / Hau ez dagok ondo, maillatua jaukak. Ik. maspil, maspildu.